گابریل کالدرون جانشین برانکو ایوانکوییچ شده و سرمربی جدید تیم پرسپولیس در فصل ۹۸-۹۹ لیگ برتر ایران است.
کالدرون سرمربی نامدار و سابقهداری بهخصوص در خاورمیانه است. در تیمهای بزرگ و معروفی سرمربیگری کرده و به خوبی برای فوتبالدوستان و هواداران شناخته شده است.
اما بزرگترین مشکل و چالش این سرمربری در تیم پرسپولیس، جانشینی برانکو است. برانکویی که سه بار پیاپی این تیم را قهرمان لیگ برتر ایران کرده است و برای اولین بار در تاریخ هم کاپ لیگ برتر و هم کاپ جام حذفی را گرفته است.
کالدرون تیمی را تحویل گرفته که در سالهای اخیر، بیشک بهترین تیم باشگاهی ایران بوده و برای خودش در فوتبال ایران سلطانی میکرد. آن هم با انواع محدودیتها و مشکلات ریز و درشتی که همه طرفداران ازشان خبر دارند.
به همین دلیل، کار برای این سرمربی آرژانتینی با تجربه بسیار سخت است و از هماکنون همه تصمیمهایش زیر ذرهبین است. براساس کارنامهای که این مربی ۵۹ ساله در سالهای اخیر در حوزه خلیجفارس برجای گذاشته است؛ میتوان نکات مثبت و منفی زیر را برایش فهرست کرد و البته فوتبال در ایران با هر نقطهای دیگر از دنیا متفاوت است.
۵ ویژگی مثبت سرمربیگری گابریل کالدرون
همانطور که گفتیم، سرمربی ۵۹ ساله پرسپولیس آنقدر در خاورمیانه بوده که بشود چند نکته مثبت دربارهاش گفت:
۱- شناخت بسیار خوبی از فوتبال منطقه خاورمیانه، کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و آسیا دارد. سرمربیگری در تیمهایی مانند الهلال، الاتحاد، القطر، الوصل، تیم ملی بحرین و چندین تیم دیگر باعث شده با فضای فوتبال ایران آشنا باشد.
۲- میگویند بسیار جوانگرا است و دوست دارد از جوانها سود ببرد و به بازیکنان جوان خود اعتماد میکند.
۳- طرفدار فوتبال مالکانه و سریع است. همان فوتبالی که متعصبهای پرسپولیس دوست دارند و البته تیمهای او همیشه سازمان دفاعی خوبی داشتند.
۴- دانش کافی برای تغییر و گرفتن تصمیمهای درست در لحظات حساس بازی را دارد. تمرکز بالایی روی بازی دارد تا بتوانند بهترین تصمیمها و تغییرات را بگیرد.
۵- جدی و سختکوش است و به بازیکنان فشار زیادی وارد میکند. چیزی که بازیکنان ایرانی همیشه احتیاج دارند و تجربه نشان داده سرمربیهایی در ایران موفق هستند که از بازیکنان تلاش و کوشش بیشتری طلب میکنند.
۵ ویژگی منفی سرمربیگری گابریل کالدرون
هر سرمربی نکات منفی و عیبهایی دارد که طرفداران تیمها باید با آنها کنار بیایند. گابریل کالدرون هم از این قاعده مستثنی نیست و عیبهایی دارد که حالا باید در طول بازیها مشخص شود بر مزایای او میچربند یا خیر:
۱- کافی است بازی گره بخورد و چالشی بزرگ رخ دهد تا تمرکز این سرمربی به هم بریزد و دیگر توانایی مدیریت بازی را ندارد.
۲- معمولا در بازیهای بزرگ بازنده است. نکتهای برعکس برانکو که غالبا برنده بازیهای بزرگ بود و از حساسترین بازیها امتیاز جمع میکرد.
۳- معمولا با بازیکنهای بزرگ و ستاره درگیر است و درست حسابی آنها را تحویل نمیگیرد و برایشان اهمیت قائل نیست. البته، برخی این ویژگی را مثبت میدانند ولی در هر تیمی میتواند مشکلات خاص خودش را درست کند.
۴- همیشه دستیارهای بزرگ و تاثیرگذاری نداشته و ظاهرا خودش هم دوست ندارد دستیارانش زیاد معروف باشند یا روی تیم تاثیر زیادی داشته باشند. فراموش نکنید که برانکو هم زیاد به دستیار بزرگ توجهی نداشت.
۵- در چند وقت اخیر، موفقیت چندانی در سرمربیگری نداشته و دایما از یک تیم به تیم دیگری رفته است بدون اینکه کارنامه درخشانی از خود برجای گذاشته باشد. مهمترین دستاور کالدرون در تیم الهلال عربستان بوده است؛ قهرمانی بدون حتی یک شکست! ولی سال ها از آن قهرمانی میگذرد.
حالا، با دانستن این ویژگیها و نکات مثبت و منفی سرمربی جدید پرسپولیس، چه پیشبینی درباره آینده او و بهترین تیم سالهای اخیر فوتبال ایران دارید؟