در روزهای اخیر در کشور تونگا که جزیره‌ای در شرق استرالیا است، اینترنت به طور کامل قطع شد. این قطعی که ناشی از قطع تنها یک کابل در زیردریا بود، مردم این کشور کوچک را سردرگم کرد.
ما در این مطلب به بررسی کابل‌های اینترنت در زیر دریا می‌پردازیم.
حفاظت و مالکیت
بسیاری از مردم نمی‌دانند که حدود صد‌در‌صد از ترافیک اینترنت را این کابل‌ها جا‌به‌جا می‌کنند. این خطوط در کف اقیانوس‌ها قرار دارد.
این کابل‌ها داده‌هایی مثل اینترنت، تماس‌های تلفنی و حتی انتقال تصاویر تلویزیونی را در بین قاره‌ها جا‌به‌جا می‌کنند. یک کابل به تنهایی ده‌ها ترابایت از اطلاعات را در یک ثانیه حمل کند.
در کتاب ” شبکه زیردریایی ” متوجه این مطلب شدم که، تمام کابل‌هایی که ما از آن‌ها برای فرستادن ایمیل و یا تصویر استفاده می‌کنیم، دارای حفاظت‌های خاصی نیستند و ممکن است توسط هر چیزی قطع و یا زخمی شوند.
البته شرکت‌هایی مثل شرکت آمریکایی SubCom و شرکت فرانسوی Alcatel-Lucent مسئولیت حفاظت و نگه‌داری از این کابل‌ها را به عهده دارند و حتی می‌توان به نوعی این شرکت‌ها را مالک این کابل‌ها معرفی کرد.
چرا کابل و سیم؟
واقعیت این است که ترافیک اینترنت به طور کامل توسط این کابل‌ها حمل می‌شود. اما شاید برخی بگویند بهتر نیست این داده‌ها توسط ماهواره‌ها و به طور بی‌سیم جا‌به‌جا شود؟
جواب خیر است. زیرا با وجود تمامی پیشرفت‌های تکنولوژی در زمینه‌ها ماهواره و حوزه بی‌سیم، بهتر است این کار‌ها توسط کابل‌ها انجام شود.
از آن‌جایی که شرکت‌ها بر روی داده‌ها رمزگذاری می‌کنند، کابل‌ها این داده‌ها را با سرعت و هم‌چنین امنیت بیشتر جا‌به‌جا می‌کنند و پل ارتباطی بین تمام قاره‌های جهان هستند.
علاوه‌بر همه این‌ها، داده‌ها در کابل، بسیار ارزان‌تر از ماهواره هستند و می‌توان گفت در آینده دور هم نمی‌توان این را تصور کرد که این داده‌ها توسط ماهواره‌ها رد‌و‌بدل شوند.
معایب این کابل‌ها
بزرگترین مشکل این کابل‌ها، تکنولوژی و جنس آن‌ها نیست، بلکه مشکل این کابل‌ها، ما انسان‌ها هستیم. از آن‌جایی که این کابل‌ها در زیر‌زمین و زیر دریا هستند، ممکن است توسط انسان‌ها آسیب ببینند.
مانند حفاری‌های عمیق برای ساختمان‌ها و کشتی‌ها و زیر‌دریایی‌ها که هر لحظه ممکن است به این کابل‌ها برخورد کنند و خساراتی سنگین به بار بیاورند.
در واقع تاکنون هیچ آسیب عمدی نسبت به این کابل‌ها صورت نگرفته است، اما در برخی مکان‌های دریا، لنگرهای کشتی‌ها و ماهیگیران، به این کابل‌ها آسیب رسانده‌اند.
در این خصوص نیز کمیته‌ای به نام حفاطت از کابل‌ها تاسیس شده است تا مانع چنین اختلالاتی در این خطوط شوند.
امروزه این کابل‌ها توسط فولاد حفاظت شده‌اند و در مکان‌هایی از دریا قرار گرفته‌اند که به دور از دست انسان‌ها و کشتی‌ها و هم‌چنین سایر موجودات باشند.
تاکنون هیچ خراب‌کاری عمدی روی این کابل‌ها صورت نگرفته است اما حوادث غیرعمدی نیز مانند تونگا، رخ می‌دهد.
هم‌چنین در سال ۲۰۰۸، تخریب کابل‌ها در خارج از اسکندریه مصر، ۷۰ درصد اینترنت این کشور را مختل کرده و بر میلیون‌ها کار و انسان، تاثیر گذاشت.
هم‌چنین زلزله‌هایی که در سال، حدود ۲۰۰ بار رخ می‌دهند، این کابل‌ها را در اعماق دریا تحت‌تاثیر می گذارند.
با توجه به اهمیت این کابل‌ها، تدابیری برای حفاظت یا جمع‌کردن این کابل‌ها انجام شده است، اما در حال حاضر هیچ کشور و یا شرکتی، اقدامات لازم را انجام نمی‌دهد.